Jesień - czas kwalifikacji młodych ogierów do hodowli

Związek Holsztyński tradycyjnie selekcjonuje młode ogiery na przełomie października i listopada. Następny w kolejce jest Związek Hanowerski, największy, najbogatszy, zrzeszający hodowców jednej z najstarszych, sięgającej XVIII wieku, ras półkrwi w Niemczech, a za nim inne związki. Poza rodowodami, kolorami przypisanymi do poszczególnych związków w Niemczech i czasem miejsca selekcji, wszystkie mają wiele wspólnych podstawowych cech. I to te podstawy od zawsze wzbudzały mój zachwyt, a może nawet i zazdrość. Perfekcyjna organizacja, profesjonalizm w każdym detalu - od sposobu prezentacji koni po elegancję prezenterów i widowiskowość przyciągająca tłum publiczności. Dlaczego u nas tak nie jest, tak widowiskowo i schludnie ? Dlaczego nasze kwalifikacje nie mają takiego wymiaru? Hodowcy upatrują winy w PZHK, a Związek mówi, że to hodowcy wybierają swoich przedstawicieli, którzy zasiadają w zarządzie i podejmują decyzje. Czy to tylko kwestia pojemności portfeli hodowców, że nie są elegancko ubrani ( chyba, że im PZHK zafunduje koszulki), a zaledwie garstka potrafi pokazywać ogiery w ręku? Niemcy z tym problemu nie mają, a jeśli takowy wystąpi, to załatwiają to na tyle sprawnie, że nikt z zewnątrz się nawet nie zorientuje. Oni dawno wypracowali swoje standardy, starszyzna uczy młodych, a my zamiast czerpać z ich wiedzy garściami i wdrożyć w życie, wciąż szukamy winnych. Wracając do tematu kwalifikacji ogierów hanowerskich. Z racji obostrzeń pandemicznych na hali w Verden, gdzie odbywają się körungi, nie tylko ograniczono liczbę widzów, ale także rozdzielono kwalifikację – osobno na ogiery ujeżdżeniowe, które prezentowały się 4-6.11, a miesiąc później ogiery skokowe. Ekipa Cichoń Dressage wyruszyła do Gestüt Lewitz nie tylko w poszukiwaniu nowego ogiera skokowego do kolekcji Stacji Cichoń Stallions, ale także przy okazji wyjazdu zdążyła przyjrzeć się młodym hanowerom ujeżdżeniowym. W katalogu można było doliczyć się 65 zgłoszonych ogierów, w kwalifikacji uczestniczyło 55, a licencję otrzymało 31, w tym sześciu z nich przyznano premie. Tradycyjnie ogiery oceniane były w ręku na twardym podłożu, w skokach luzem, na lonży i ruchu luzem. Największą ilość potomstwa zgromadziły ogiery reprezentujące linię ogiera ADEPTUS xx (ur. 1880 r). Wśród nich na wyróżnienie zasługuje młody jeszcze reproduktor, gniady ESCAMILLO reń. 2015 (Escolar westf x Rohdiamant old), który odniósł w tej roli niemały sukces. Z 5 prezentowanych jego synów, aż 4 zdobyły licencję, w tym jeden - premiowany (matka po De Niro, dała 2 ogiery z licencją) został sprzedany na aukcji tego samego dnia za rekordową sumę 700.000 euro, a drugi (z m. po Bon Bravour) za 200.000 euro. Za niewiele mniej, bo za 180.000 euro sprzedano premiowanego, świetnie galopującego ogiera (m. po Sir Donnerhall) pochodzącego, tym razem, bezpośrednio po ogierze ESCOLAR westf (Estobar NRW westf x Fürst Piccolo reń). Tylko 2 synów ogiera BARON han (Benicio x Franziskus) przyjechało do Verden, ale za to oba zdobyły licencje, podobnie jak również dwóch potomków ogiera FIDERTANZ reń (Fidermark x Ravallo), któremu ostatniego dnia „wręczono” tytuł Hanowerskiego Ogiera Roku 2020. Licencje uzyskało również dwóch, z trzech prezentowanych, synów ogiera FOR ROMANCE old (Fürst Romancier x Sir Donnerhall). Potomstwo tego ogiera prawie zawsze imponuje typem, zamaszystymi liniami budowy i świetnym galopem od zadu. Aż 4 ogiery zaprezentowali hodowcy, którzy zaufali w siłę genów ogiera SECRET DSP (Sezuan x St. Moritz). Wynik trudno nazwać optymistycznym, bo tylko 1 ogier uzyskał licencję, a sprzedano go za 100.000 euro. Można by uszczypliwie dodać, że genom ogiera Secret znacznie pomogły te pochodzące od matki sprzedanego ogiera - premiowanej klaczy Sonnenschein (po Sandro Hit), która dała przecież ogiera Bon Coeur, cenionego reproduktora - licencje otrzymało dwóch jego synów z 3 biorących udział w kwalifikacji. Z ogromnym aplauzem spotkał się fakt nabycia przez Stado Ogierów Celle (za 300.000 euro) właśnie jednego z nich (m. po Carabas). Niewątpliwym atutem tego ogiera jest fakt, iż pochodzi on z rodziny, która dostarczyła światu sławnego ogiera Weltmeyer, który był również rezydentem tego Stada Ogierów. Godna podziwu za swe osiągnięcia Stadnina Klosterhof Medingen wylicytowała za 370.000 euro kasztanowatego, premiowanego syna ogiera TOTILAS KWPN (m. po Danciano). Twórca wielkiej renomy tej hodowli, Burkhard Wahler, jako najbardziej utytułowany wystawca ogierów do licencji w ostatnich 10 latach, otrzymał od Związku Hanowerskiego prestiżową nagrodę Fritza von der Betten. Na uwagę zasługuje też elastyczny i dynamiczny w chodach premiowany syn ogiera FÜRST BELISSARO han (Fuerstenball x Belissimo M) z klaczy po San Remo, którego zakupiono do Francji za 210.000 euro. Szósty ze stawki ogierów premiowanych, syn ogiera FOR DANCE reń (For Romance I x Rubiloh), od klaczy po Dagostini, odznaczający się wyjątkową urodą, typem i elastycznością, mimo, że nie został wystawiony na aukcję, zasili stawkę ogierów Stada Ogierów Warendorf. Średnia cena za sprzedaż 26 ogierów z licencją wyniosła 123.346 euro, co jest suma porównywalną z rokiem ubiegłym. Aż 22 ogiery z tej puli zostały zakupione przez klientów z Niemiec. Średnia za ogiery, którym zabrakło szczęścia w walce o uzyskanie licencji, wyniosła 38.364 euro. Dla tych, którzy interesują się hodowlą koni hanowerskich zapewne ważną, ale raczej smutną informacją, będzie wiadomość o odejściu na emeryturę ambasadora i orędownika tej rasy, doktora nauk rolniczych Ludwiga Christmanna. Przez 37 lat służył swą fachowością związkowi hanowerskiemu, otrzymał Złotą Odznakę Honorową Hannoverner Verband, ale także Brązowy Medal Gustava Rau Niemieckiego Związku Jeździeckiego. Mieliśmy przyjemność gościć go podczas Cavaliady w Warszawie w roku ubiegłym, gdzie poprowadził wykład (również online) o wpływie ogierów pełnej krwi angielskiej na hodowlę koni hanowerskich. Za chwilę ciąg dalszy emocji, kwalifikacje m.in. Związku Oldenburskiego, Westafalskiego i hanowerskich ogierów skokowych. Mnóstwo wrażeń, ale i refleksji i nadziei, że idzie ku dobremu. Pzhk poszukuje nowych rozwiązań, czego przejawem jest zmiana miejsca z Leszna na SO Łąck grudniowej próby dzielności i najbliższej kwalifikacji ogierów, za którą jak liczymy, pójdą również zmiany jakościowe.